Home
About Me
نسيم / بيست و سه / فعلا كه فيزيك / فعلا كه تهران
Links
سایت دانشگاه
ادامه داریم
شبانه ها
روزگار ترانه و اندوه
گاهان بار
ماه سیزدهم
تراموا
دنیای مجازی گلی
بچه م میخواد بزرگ شه
خیال
باران
نهال تنها
نیم تنه
Archive
etc.
![[Powered by Blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton1.gif){kind=small}
[RSS]
...
از بزرگترین لذت های زندگی ام ، اینه که بعد از تاریک شدن هوا پرده ی نارنجی و کرم اتاقمو بکشم، چراغ خواب آباژورشکل قهوه ایم رو روشن کنم و صدای آهنگ رو اونقدر بالا ببرم که کاملا از زندگی جدا شم...
اون وقت تو نور گرم و ملایم اتاق، جلوی آینه ام برقصم :)
نسیم | 11:24 PM
|
Saturday, November 18, 2006
اسکاچ زندگی!
خسته ام... هر روز خسته تر میشم... نه یه آغوش امن برای گریه می خوام، نه دستای گرمی که تسکینم بدن... حتی محیط پر مهر خونه هم جلوی سرمای وجودم کم آورده...
همه جا برفه... سرده... باید راه برم... باید ادامه بدم... مرتب از شدت ضعف به تشنج می افتم... نمی دونم کجا میرم... حتی نمی دونم زنده می مونم یا نه... فقط می دونم باید بمونم... همین جا وسط برف... حتی نباید دنبال یه کلبه ی گرم بگردم... این "باید و نباید" ها از کجا میان؟
به اندازه ی تمام گناهان عمرم دارم تاوان میدم! اینقدر بد بودم؟
دارم شسته میشم... شاید برای اینکه یادش پاک بمونه... و سبز!
نسیم | 6:40 PM
|
Sunday, November 12, 2006
این سؤال لعنتی...
یه بار دیگه صورت مسئله رو نوشتم... چند بارم خوندمش که مطمئن شم چیزی رو از قلم ننداختم...
همه ی اطلاعات رو کلاسه کردم... و بلند بلند برای خودم تکرار کردم...
کمه خدا! اطلاعاتش کمه! حل نمیشه!! :((
دوباره همه چیز رو نوشتم... خوش خط... تمیز... هر چیزی که ممکن بود بهش مربوط باشه رو هم اضافه کردم!
متناقضه! هر خطش با خط بعدی متناقضه! :((
دیگه از دوره کردنش حالم به هم می خوره!
این سؤال لعنتی روزامو خاکستری کرده!
حتی نمی تونم پاکش کنم!!
خسته ام!
کاغذای مچاله شده، مدادای شکسته، یه مغز مستاصل و یه سؤال حل نشده! این، کل ماجراست!
از من نپرس چرا نگاهم دوره!
نپرس چشمام پشت تخته ی کلاس، پشت نوشته های گچی، تو راهرو ها، دنبال چی می گرده!
نپرس چرا هر روز فاصله ام با ماشین جلویی کمتر میشه و ترمزام شدیدتر!
نپرس... فقط یه کاغذ به من بده!
یه مسئله هست که باید حلش کنم!
............................
پ.ن 1: نه می دونی سؤالم چیه! نه می دونی باید از کجا شروع کرد و ادامه داد... حدس هم نزن! فقط رد شو! همین! گازشو بگیر و .... !!
پ.ن 2: کجایی پس تو؟؟؟ تو هم می دونی سؤالم چیه، هم می دونی راه حلش چیه، هم می دونی آخرش کجاست! نمی خوای کمک کنی؟؟؟؟؟؟؟
همه ی اطلاعات رو کلاسه کردم... و بلند بلند برای خودم تکرار کردم...
کمه خدا! اطلاعاتش کمه! حل نمیشه!! :((
دوباره همه چیز رو نوشتم... خوش خط... تمیز... هر چیزی که ممکن بود بهش مربوط باشه رو هم اضافه کردم!
متناقضه! هر خطش با خط بعدی متناقضه! :((
دیگه از دوره کردنش حالم به هم می خوره!
این سؤال لعنتی روزامو خاکستری کرده!
حتی نمی تونم پاکش کنم!!
خسته ام!
کاغذای مچاله شده، مدادای شکسته، یه مغز مستاصل و یه سؤال حل نشده! این، کل ماجراست!
از من نپرس چرا نگاهم دوره!
نپرس چشمام پشت تخته ی کلاس، پشت نوشته های گچی، تو راهرو ها، دنبال چی می گرده!
نپرس چرا هر روز فاصله ام با ماشین جلویی کمتر میشه و ترمزام شدیدتر!
نپرس... فقط یه کاغذ به من بده!
یه مسئله هست که باید حلش کنم!
............................
پ.ن 1: نه می دونی سؤالم چیه! نه می دونی باید از کجا شروع کرد و ادامه داد... حدس هم نزن! فقط رد شو! همین! گازشو بگیر و .... !!
پ.ن 2: کجایی پس تو؟؟؟ تو هم می دونی سؤالم چیه، هم می دونی راه حلش چیه، هم می دونی آخرش کجاست! نمی خوای کمک کنی؟؟؟؟؟؟؟
نسیم | 4:38 AM
|