Wednesday, October 07, 2009

اونقدر همه چيز تغيير كرده كه دارم كم كم خاطره هامم فراموش مي كنم... اتفاقاتي رو كه خودم هم نقشي توشون داشته م، با دهن باز گوش
مي كنم و مي پرسم: خب؟ بعدش چي شد؟ :))
.
يه كشف جديدم اينه كه سال هاي اول دانشگاه ما مثل دبيرستان خارجي هاست. اون جو بچگانه و دو دسته شدن آدمها و لوزر يا كول(!) بودنشون... اون قهقهه ها و بدجنس بودن ها و مسخره كردن هر كسي و چيزي كه سخره پذير باشه...
شايد زياد جالب نباشه كه اين بچه بازي هاي ما ميفته توي دوراني از زندگيمون كه قراره آدم هاي جدي تري باشيم. شايدم زياد فرقي نداشته باشه، يا حتي جالب و دوست داشتني باشه، اگه نظرمون اين باشه كه براي بزرگ بودن و منطقي رفتار كردن خيلي وقت هست و چند سال ديرتر بهش رسيدن خيلي هم جذابه.
.
پ.ن: مي خوام برم تو خط نوشته هاي بي نتيجه گيري. حرفاي بدونِ ته!
خب اين اوليشه :)


نسیم

 
|
........................................................................................

Home