اینجا دانشگاه...صدای من!

شرایط بدی رو در نظر بگیر که سه تا بردار غیر هم جهت به گلوت گره خورده ن و کشیده میشن!

اولین کاری که دلت می خواد بکنی، اینه که بشینی رو زمین و زار بزنی...

ولی خب، یه کار هوشمندانه هم میشه کرد:

می تونی فرض کنی حداقل دوتا از این بردارها هم راستا هستن! (هم جهت که نیستن پس مسلما خلاف جهت هم میشن) بردار برایند، یه بردار کوچکتر میشه در همون راستا... جهتش زیاد مهم نیست... مهم اینه که تونستی سه تا بردار رو به دوتا تبدیل کنی! یعنی فشاری که به گلوت میاد رو تا حد زیادی کم کردی! :)

فرض همراستا بودن بردارها، یه فرض غیر ممکن نیست! حتی حالت خاص هم نیست! این فرض رو میشه به سادگی (و با تمرین البته) به واقعیت تحمیل کرد...

خیلی راحته، نگاه کن: مثلا تو امروز هم سرت خیلی درد می کنه، هم دلت به شدت گرفته، هم یه عالمه درس داری برای امتحان! (این مثال خیلی رایجه! حالا عدداش فرق می کنه! گیر نده!) اول فرض کن درس خوندن باعث میشه به گرفتگی دلت (!) زیاد فکر نکنی! یعنی حواستو پرت می کنه و وقت ناله کردن هم برات نمیذاره! حالا فرضتو به واقعیت القا کن! یعنی ذهنت رو آموزش بده که موقع درس خوندن تمرکز کنه! (این سخت ترین قسمت قضیه ست) وقتی واقعیت فرضتو قورت بده، می تونی به "درس خوندن" لبخند بزنی! چون دیگه یه مشکل جدا نیست، بلکه یه راه حله! در حال حاضر، یه بردار کوچک درس خوندن داری (درس خوندن هم سخته خب!) و یه بردار سر درد!

پیچوندن مشکلات از کارای جدیدیه که دارم یاد می گیرم! :)

نسیم | 7:10 PM
|