اینجا دانشگاه...صدای من!

زندگی، از نظر من، دایره هایی با شعاع های مختلف و به سمت بی نهایت، تو یه فضای کوانتومیه!

هر تغییری که توی عقیده و روشت، و یا مسیرت ایجاد میشه (به هر دلیلی) از دایره ای که روی مسیرش در حرکتی، به سمت دایره ی بیرونی پرتاب میشی! (همیشه به بیرون پرتاب میشی! این به یکسویه بودن زمان مربوطه! و دلیل پیشرفت نیست. یعنی دایره با شعاع بزرگتر الزاما" ارزشمندتر نیست.)

در فضای بین تراز های زندگی(!) نمی فهمی چه اتفاقی می افته! گیج و گمی! توی خلاء گیر می کنی! حتی نفس کشیدن هم سخت میشه! و گاهی غیر ممکن!

من اون وسطم! الکترون های برانگیخته رو درک می کنم!

......................

پ.ن: ممکنه روزی به دایره ای برسیم که ارزش نفس های حبس شده رو داشته باشه؟

شاید به ظاهر بی ربط: سوء تفاهم

نسیم | 9:45 PM
|