Saturday, December 25, 2010

آدم بره بمیره بابا! آخه چه کاریه زندگی کنه الکی؟


نسیم

 
|
........................................................................................

Monday, August 23, 2010

مثلا" مینیمال
 
این فیلما که بچه های فسقل خیلی توشون حکیمن و حرفای فسلسوفانه می زنن و بزرگترا رو به فکر وا می دارن،
می تونن تعریف دقیقی از حالت تهوع باشن!


نسیم

 
|
........................................................................................

Sunday, August 22, 2010

سخنی با آفریدگار
 
دیگه کم کم خود سانسوری توی این وبلاگ داره به حلقم می رسه و کلا" نمی دونم چه تیپ نوشته هایی اینجا بنویسم.
فعلا به غرغر بسنده می کنم تا ببینیم بعدا" چی پیش میاد.
*
من واقعا" نمی دونم این چه مَرَضیه که دخترا -هرچقدرم تیریپ مستقل و غیر احساسی و مغرور و دور از دسترس و فلان باشن- دارن که تا یه آدمی مهم میشه براشون (حالا گیریم مهمترین!) همه ی زندگیشون رو با اون آدم تنظیم می کنن و کلا" در همه ی سوراخ سنبه های برنامه های زندگیشون رسوخ می کنه و اینا! اونوقت این پسرا -هر چقدرم که شیدا و عاطفی و بهمان باشن- باز صد در صد اینوَری نمیشن!
حالا من نمیگم این خوبه یا اون بده ها! میگم آخه چه مشکلی در آفرینش بوده که یا این باید خودشو بزنه که چرا من همه جا مرسوخ نیستم، یا اون باید خودشو آویزون کنه که دست از سرم وردار بذار به بقیه ی زندگیمم برسم؟
هان؟ خدا؟ جوابی داری؟


نسیم

 
|
........................................................................................

Friday, April 09, 2010

آقا هی شلوغ پلوغ شد و حرف تو حرف اومد و از زمین و آسمون برامون رسید، نشد سرِ فرصت، همون 23 فروردین که تولدم بود براتون نطق کنم.
.
حالا هم غرض از مزاحمت اینه که نخیر، من همین طوری از راه نمی رسم به هر عددی که دمِ دستمه بگم خوب و خوشگل و دوست داشتنی که مثلا" انرژی مثبت بدم و اون سال بیاد یه حالی بده و تر و تمیز جاشو بده به سال بعد و باز از اول به همین ترتیب! اینکه گفتم بیست و چهار سالگیم رو دوست دارم دلیل داشت. به شرح ذیل:
.
* از یک طرف می دونیم که سال های 88 و 90 هر دو بسیار خفن هستند و امسال که سال 89 باشه بین این دو سال واقع شده.
* از طرف دیگه همه می دونیم که اعداد 23 و 25 هر دو اعداد بسیار شیک و قابل توجهی می باشند. 24 هم همونطور که مستحضرید، بین این دو واقع می باشد.
.
بله، پس می بینیم که بیست و چهار سالگی بنده که مقارن با سال 89 هستند، از دو سو "بین الخفنین" نام گرفته و از سوی پروردگار جهانیان مورد رحمت می باشند.
.
پ.ن: هر چند از اول سال تا حالا خیری ازش ندیدیم. ولی باشد که تا آخر سال جبرانِ کاستی ها شود. ان شاء الله!


نسیم

 
|
........................................................................................

Sunday, February 07, 2010

شاید باورش براتون سخت باشه، ولی من جدی جدی می شناختم یه آدمی رو که رفته بود برای اون یکی کامنت گذاشته بود: "خوفی اجیجم؟"
یعنی با چشمای خودم دیدما! حتی یه بارم بهش گفت عجقم.
تازه کجاشو دیدی؟ طرف پسر بود.
دیگه حرفی ندارم.


نسیم

 
|
........................................................................................

Sunday, December 13, 2009

سؤالی که جدیدا" برام پیش اومده اینه که مثلا" برای خدا فرقی می کرد که ضایعات بدن (مثل عرق و فلان و بهمان) رو خوشبو بیافرینه؟ یعنی اگه ترکیباتشون رو طوری در نظر می گرفت که اینقدر نفرت انگیز نباشن چی می شد مگه؟؟
و جواب احتمالیم اینه که شاید انسان اولیه با این ترکیبات مشکلی نداشته و به نظرش هیچَم نفرت انگیز نبوده. خدا هم نمی دونسته بعدا" نظر آدما عوض میشه که! شایدم اصلا" بهش فکر نکرده، کارای مهم تری داشته...


نسیم

 
|
........................................................................................

Wednesday, October 07, 2009

اونقدر همه چيز تغيير كرده كه دارم كم كم خاطره هامم فراموش مي كنم... اتفاقاتي رو كه خودم هم نقشي توشون داشته م، با دهن باز گوش
مي كنم و مي پرسم: خب؟ بعدش چي شد؟ :))
.
يه كشف جديدم اينه كه سال هاي اول دانشگاه ما مثل دبيرستان خارجي هاست. اون جو بچگانه و دو دسته شدن آدمها و لوزر يا كول(!) بودنشون... اون قهقهه ها و بدجنس بودن ها و مسخره كردن هر كسي و چيزي كه سخره پذير باشه...
شايد زياد جالب نباشه كه اين بچه بازي هاي ما ميفته توي دوراني از زندگيمون كه قراره آدم هاي جدي تري باشيم. شايدم زياد فرقي نداشته باشه، يا حتي جالب و دوست داشتني باشه، اگه نظرمون اين باشه كه براي بزرگ بودن و منطقي رفتار كردن خيلي وقت هست و چند سال ديرتر بهش رسيدن خيلي هم جذابه.
.
پ.ن: مي خوام برم تو خط نوشته هاي بي نتيجه گيري. حرفاي بدونِ ته!
خب اين اوليشه :)


نسیم

 
|
........................................................................................

Home